dodano 18 lis 2006, o 22:59
02x05 [Odcinek 20]
Zakochani mrużą oczy wszędzie – nawet w miejscu tak mało romantycznym jak myjnia samochodowa. Natomiast tym, którym miłości w życiu brak, pozostają starzy przyjaciele – o ile ci znajdą dla nich wolną chwilę. Sebastian, dzwoniąc do Magdy, otwarcie przyznaje, że tęskni za czasami, kiedy dzielił z Magdą samotność i mógł się z nią pośmiać.
Wojtek dumnie prezentuje Marioli stonowany krawat. Dziewczyna nie zwraca na to uwagi - wciąż jest urażona, że kolega posłużył się nią w rozwiązywaniu pstrokatego konfliktu. Prawnik stara się wytłumaczyć, że nie miał innego wyjścia - Agata nigdy nie odpuściłaby mu kolorowych krawatów, gdyby tylko on sam ich nie lubił... Mariola nie chce słuchać wyjaśnień. Jeśli przyjaźń dla Wojtka jest jednoznaczna z wykorzystywaniem drugiej osoby, to ona woli pozostać tylko jego sekretarką.
Mecenas Miłowicz zajmuje się kolejną sprawą. Tym razem broni Dariusza Lisieckiego -szewca - mającego problemy z właścicielem hali (Walewiczem), w której wynajmował stoisko. Właściciel budynku obiecywał Lisieckiemu odroczenie spłaty czynszu do końca roku, a także korzystał z usług jego zakładu za darmo. Klientowi Magdy towarzyszy żona - Zofia. Para jest bardzo podenerwowana procesem. Lisieccy boją się, że zostaną zmuszeni do natychmiastowej spłaty zadłużenia wraz z odsetkami, przez co w efekcie ich syn – Kacper - będzie musiał przerwać studia i iść do pracy. Magda stara się ich uspokoić. Rozmowie przygląda się bacznie Bartek, który w wolnej chwili podchodzi do Magdy i proponuje jej spotkanie, aby... mógł lepiej ją poznać. Magda odpowiada kpiąco, że kolega wszystkiego się może dowiedzieć z jej CV, które przechowuje w aktach Kasia.
Mariola plotkuje z Piotrem na temat Julii Szulc, która nieźle daje popalić swojemu kierowcy (i nie tylko). Zdaniem dziewczyny Korzecki powinien się jak najszybciej pozbyć tej klientki. Wkrótce rozmowa schodzi na temat Wojtka. Dziewczyna wyznaje gorzko, że awansowała na tarczę obronną adwokata, a jak wiadomo z lekcji historii - tarcza pierwsza obrywa kamieniem. Stwierdza, że odejdzie z pracy, jeśli Wojtek zdenerwuje ją jeszcze bardziej, po czym szybko ucina dyskusję. Postanawia bowiem rozwiązać konflikt z Wojtkiem bez niczyjej pomocy.
Podczas rozprawy w sądzie Walewicz stwierdza, że nigdy nie korzystał z usług zakładu szewskiego za darmo, dodając kpiąco, że przecież stać go na nowe buty, a naprawianych nie znosi. Wypiera się, jakoby zgadzał się na odłożenie spłaty czynszu na koniec roku. Podkreśla jednocześnie, że nie raz przypominał najemcy o konieczności uregulowania zadłużenia. Walewicz odpiera także argumenty, że jego pawilon był w opłakanym stanie. Zapewnia, że naprawy były wykonywane systematycznie, na co ma dowody w postaci faktur. Darek Lisiecki szeptem informuje Magdę, że to nieprawda, a z hali-rudery wszyscy najemcy „uciekają”. Mecenas Miłowicz wpada w tym momencie do głowy pomysł na inną, bardziej skuteczną linię obrony, prosi więc o odroczenie rozprawy. Prawniczka ma zamiar przedstawić listę najemców pawilonu Walewicza z ostatnich 3 lat.
Magda spotyka się z Czerskim. Mężczyzna zwierza się z problemów, jakie ma z żoną. Wspomina, że po podczas rejsu i krótko po powrocie, Halina promieniała, a ostatnio znowu jest w kiepskim nastroju i zamyka się w świecie codziennych, domowych obowiązków. Czerska nie chce zwierzać się mężowi, z tego co ją gryzie. Marek wpada więc na pomysł, że może praca w fundacji, którą on chętnie wesprze finansowo, poprawi jego żonie nastrój. Magda wspomina, że z chęcią powita Halinę w Feminie. Tylko czy kobieta będzie chciała wrócić do zawodu psychologa i zacząć pracę?
Jacek przychodzi do Marioli do kancelarii z bukietem kwiatów. Tłumaczy, że musi wyjechać służbowo na kilka dni, po czym wyciąga z kieszeni marynarki pierścionek i... oświadcza się. Mariola nie wie, jak się zachować. Jest przygnębiona, zdezorientowana i zniecierpliwiona. Spaceruje nerwowo po biurze, zbywa Jacka, tłumaczeniami, że to nie jest odpowiednia chwila i miejsce na tak ważne wydarzenie, jakim są bez wątpienia oświadczyny. Tymczasem ze swojego gabinetu wychodzi Wojtek z klientem. Jest tak zaskoczony sytuacją, że wracając do swojego pokoju nie trafia w drzwi... Mariola tymczasem, aby pozbyć się Jacka udaje, że jest zajęta pracą.
Magda spotyka się z Sebastianem. Przyjaciel nie jest w najlepszej formie ani fizycznej – przechodzi ostre przeziębienie, ani psychicznej – czuje się samotny i poirytowany ciągłym wysłuchiwaniem rad swojej matki, że powinien sobie w końcu kogoś znaleźć. Nie ma ochoty spędzać wigilii z rodziną. Magda stwierdza, że gdyby Sebastian chciał się zakochać, to zacząłby kogoś szukać, albo przynajmniej wyszedłby z domu. Przyjaciel jest zgorzkniały, użala się nad sobą i robi Magdzie przytyki. Mówi przewrotnie, że liczy na cud – że Magda znowu będzie sama i powrócą do ich cudownego „związku opuszczonych”. Przewiduje też, że Piotr poczuje się zazdrosny o ich przyjaźń i może kazać Magdzie wybierać... Ta jednak patrzy na świat przez różowe okulary. Może nawet zbyt różowe biorąc pod uwagę, że zapomina włączyć światła w samochodzie!
Wojtek użala się swojej dziewczynie, że żaden z niego facet, tylko raczej „dupa wołowa”. Agata od razu pyta, czy takich głupot naopowiadała mu Mariola. Chłopak odbija piłeczkę komentując kpiąco, że „no pewnie”, bo on by na to nie wpadł, jako że nie potrafi już samodzielnie myśleć. Agata stwierdza, że będzie się musiała ponownie spotkać z Mariolą. Nikt przecież nie będzie wtykał w ich związek swoich trzech groszy, a Mariola, zdaniem Agaty, wcisnęła już całą złotówkę! W tym momencie Wojtek zdaje sobie sprawę, dlaczego przyjaciółka z pracy jest na niego taka zła... Prawnik wyznaje w końcu, że Mariola nigdy się go nie czepiała – to on sam nie znosił kolorowych krawatów i skarpetek. Woli być szarakiem niż przebierańcem.
Magda odkłada na miejsce zdjęcie Doroty z Piotrem. Cień byłej żony, wraz z jej wyjazdem, znika. Para rozmawia na temat Sebastiana. Magda mówi, że Sebastian jest dla niej jak brat, wspomina też czasy, kiedy ustawiał ją do pionu „biorąc za warkoczyk”. Piotr prosi tylko o spotkanie sam na sam z przyjacielem Magdy, aby zapytać, jak stawia się ją do pionu za pomocą owego warkoczyka. Po chwili wręcza Magdzie prezent – drewnianą figurkę dwóch przytulonych do siebie wielbłądów (podobny prezent, gdy nie chciała go przyjąć, wyrzucił kiedyś do Wisły). Dziewczyna jest wzruszona. Pyta, czy to oznacza, że Piotr chce ją kupić. On odpowiada, że chce ją po prostu zatrzymać.
Wojtek pojawia się w kancelarii z kwiatkiem. Prawnik wyjaśnia, że wyznał Agacie cała prawdę. Mariola kpiąco pyta, czy to Agata kazała mu kupić różę dla niej. Płaska się wścieka. Nikt mu przecież nie musi mówić, co ma robić – potrafi samodzielnie myśleć. Po wyjściu Wojtka z biura, Mariola z uśmiechem przygląda się róży, a Wojtek jest tak zdenerwowany, że wszystko mu wypada z rąk...
Magda odwiedza z Lisieckim halę targową Walewicza. Wszyscy najemcy wypowiadają się o właścicielu budynku bardzo pozytywnie... Magda zdaje sobie sprawę, że boją się stracić swoje stoiska i jedynym sposobem na uzyskanie rzetelnych informacji jest dotarcie do osób, które już opuściły pawilon. Pan Darek jest bardzo rozbity, opowiada Magdzie o problemach rodzinnych. Mecenas Miłowicz i na takie sprawy ma dobrą radę – powinien urządzić święto i zaprosić żonę i syna na uroczystą kolację.
Magda wchodząc do kancelarii umawia się przez telefon z Halina Czerską w fundacji. W biurze tymczasem szarogęsi się Jagoda. Upomina Magdę, że spóźniła się do pracy, wyręcza Kasię w parzeniu ziółek Wiktorowi. Magda nie kryje wzburzenia. Waligóra również jest zdziwiony, że to Jagoda przynosi mu ziołową herbatę. Dziewczyna nie ustaje w umizgach. Waligóra odpiera delikatnie jej awanse i stara się skierować rozmowę na pracę, przekazując uwagi do przygotowanego przez nią tekstu. Ta jednak jest skoncentrowana na flircie, bawi się zalotnie piórem, które Wiktor dostał w prezencie od Karoliny, po czym wrzuca je nonszalanckim gestem do popielniczki. Wiktor zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że Jagoda to zacznie więcej niż tylko „oryginał”.
Piotr wybrał się z Wojtkiem do kawiarni w centrum handlowym. Korzecki upomina wspólnika, że powinien się bardziej starać na sali sądowej, bo klient, którym się obecnie zajmują jest bardzo ważny i może zapewnić kancelarii spokojne funkcjonowanie. Wojtek stwierdza, że nadaje się tylko do recyclingu. Przyznaje, że to Mariola stanowi dla niego niezły orzech do zgryzienia. Piotr upomina, żeby wspólnik dał sobie spokój z Mariolą i nie próbował jej podrywać. Ale czy Wojtek podrywa Mariolę? Twierdzi, że nie...
Jagoda zbiera informacje na temat Waligóry – dopytuje jak długo Wiktor jest żonaty, bo jeśli jest mocno zajęty żoną i dziećmi, to może nie znaleźć dla niej czasu... Kasia zbywa natrętkę przypominając, że Waligóra to jej patron i poświęci jej tyle uwagi, ile trzeba. Magda ściera się z Jagodą. Rajewska stwierdza, że Magda jest zbyt „sztywna”, a przecież one – dziewczyny – powinny się trzymać razem. Łukasz opowiada Magdzie o sprawie Kamila Zandera. Proponuje jej zajęcie się rozwodem naukowca. Pokazuje jej także piersiówkę, za pomocą której dodał klientowi odwagi. Magda jest oburzona. Stanowczo upomina Łukasza, że za picie alkoholu może zostać wykluczony z palestry. Piersiówka precz od piersi! Sięgając do szuflady Magda zauważa stos samoprzylepnych karteczek. Bartek, który wchodzi do jej pokoju, tłumaczy, że teraz będzie mógł zawsze do niej przychodzić je pożyczać...
Magda spotyka się z Haliną Czerską. Wygląda na to, że kobieta – mimo obaw - zdecydowała się podjąć pracę w fundacji.
Magda i Piotr spędzają wieczór w łóżku z laptopem (ona) i kolorowym czasopismem (on). Trudno się jednak skupić mając na wyciągnięcie ręki wymarzonego partnera. Komputer i gazeta muszą więc opuścić łóżko, a Maniek – zmrużyć oczy...
Wojtek proponuje Marioli wyjście na ściankę. Dziewczyna wymawia się natłokiem spraw. Prawnik, ciekawy czym tak bardzo jest zajęta, zagląda jej przez ramię. Z zaskoczeniem przygląda się wzorom zaproszeń ślubnych ukazujących się na monitorze komputera Marioli. Dziewczyna wprawdzie nie powiedziała jeszcze „tak”, ale może przecież wstępnie ustalić listę gości i obejrzeć zaproszenia... Ale czy naprawdę o tym myśli? A może tylko drażni się z Wojtkiem?
Sebastian, w firmie reklamowej, wysłuchuje zabawnych plotek Grzegorza na temat kolejnej kłótni Kamy (koleżanki z agencji) z szefem. Ogląda na monitorze komputera zdjęcia, które zrobił Magdzie podczas spotkania w parku. Grzegorz jest wyraźnie zainteresowany fotografiami. Sebastian szybko odpowiada, że Magda: po pierwsze jest zajęta, a po drugie nie zgodzi się sprzedać swojej twarzy do reklamy. Znajomy pyta, czy Sebastian miał już wystawę fotograficzną z prawdziwego zdarzenia. Nie? A powinien mieć – i to nie żaden dowcip!
Halina Czerska przychodzi do Feminy. Jest podenerwowana – ale, jak żartem mówi jej Magda – na ucieczkę jest już za późno. Danusia tłumaczy Czerskiej na czym polega praca w fundacji – na kontaktach z policją, udzielaniu porad prawnych, „wtrącaniu się” w sprawy sąsiadów, którzy mają kłopoty. Halina nie wie jeszcze, w jaki sposób mogłaby pomóc, ale podejmuje decyzję o współpracy z Feminą.
Karolina i Wiktor w otoczeniu dzieciaków ubierają choinkę. Kto by podejrzewał, że są obserwowani? Tymczasem w ogrodzie Waligórów stoi Jagoda. Dziewczyna, zamyślona, przygląda się sielankowemu obrazkowi rodzinnego szczęścia z kwaśnym uśmiechem...
Wojtek dumnie prezentuje Marioli stonowany krawat. Dziewczyna nie zwraca na to uwagi - wciąż jest urażona, że kolega posłużył się nią w rozwiązywaniu pstrokatego konfliktu. Prawnik stara się wytłumaczyć, że nie miał innego wyjścia - Agata nigdy nie odpuściłaby mu kolorowych krawatów, gdyby tylko on sam ich nie lubił... Mariola nie chce słuchać wyjaśnień. Jeśli przyjaźń dla Wojtka jest jednoznaczna z wykorzystywaniem drugiej osoby, to ona woli pozostać tylko jego sekretarką.
Mecenas Miłowicz zajmuje się kolejną sprawą. Tym razem broni Dariusza Lisieckiego -szewca - mającego problemy z właścicielem hali (Walewiczem), w której wynajmował stoisko. Właściciel budynku obiecywał Lisieckiemu odroczenie spłaty czynszu do końca roku, a także korzystał z usług jego zakładu za darmo. Klientowi Magdy towarzyszy żona - Zofia. Para jest bardzo podenerwowana procesem. Lisieccy boją się, że zostaną zmuszeni do natychmiastowej spłaty zadłużenia wraz z odsetkami, przez co w efekcie ich syn – Kacper - będzie musiał przerwać studia i iść do pracy. Magda stara się ich uspokoić. Rozmowie przygląda się bacznie Bartek, który w wolnej chwili podchodzi do Magdy i proponuje jej spotkanie, aby... mógł lepiej ją poznać. Magda odpowiada kpiąco, że kolega wszystkiego się może dowiedzieć z jej CV, które przechowuje w aktach Kasia.
Mariola plotkuje z Piotrem na temat Julii Szulc, która nieźle daje popalić swojemu kierowcy (i nie tylko). Zdaniem dziewczyny Korzecki powinien się jak najszybciej pozbyć tej klientki. Wkrótce rozmowa schodzi na temat Wojtka. Dziewczyna wyznaje gorzko, że awansowała na tarczę obronną adwokata, a jak wiadomo z lekcji historii - tarcza pierwsza obrywa kamieniem. Stwierdza, że odejdzie z pracy, jeśli Wojtek zdenerwuje ją jeszcze bardziej, po czym szybko ucina dyskusję. Postanawia bowiem rozwiązać konflikt z Wojtkiem bez niczyjej pomocy.
Podczas rozprawy w sądzie Walewicz stwierdza, że nigdy nie korzystał z usług zakładu szewskiego za darmo, dodając kpiąco, że przecież stać go na nowe buty, a naprawianych nie znosi. Wypiera się, jakoby zgadzał się na odłożenie spłaty czynszu na koniec roku. Podkreśla jednocześnie, że nie raz przypominał najemcy o konieczności uregulowania zadłużenia. Walewicz odpiera także argumenty, że jego pawilon był w opłakanym stanie. Zapewnia, że naprawy były wykonywane systematycznie, na co ma dowody w postaci faktur. Darek Lisiecki szeptem informuje Magdę, że to nieprawda, a z hali-rudery wszyscy najemcy „uciekają”. Mecenas Miłowicz wpada w tym momencie do głowy pomysł na inną, bardziej skuteczną linię obrony, prosi więc o odroczenie rozprawy. Prawniczka ma zamiar przedstawić listę najemców pawilonu Walewicza z ostatnich 3 lat.
Magda spotyka się z Czerskim. Mężczyzna zwierza się z problemów, jakie ma z żoną. Wspomina, że po podczas rejsu i krótko po powrocie, Halina promieniała, a ostatnio znowu jest w kiepskim nastroju i zamyka się w świecie codziennych, domowych obowiązków. Czerska nie chce zwierzać się mężowi, z tego co ją gryzie. Marek wpada więc na pomysł, że może praca w fundacji, którą on chętnie wesprze finansowo, poprawi jego żonie nastrój. Magda wspomina, że z chęcią powita Halinę w Feminie. Tylko czy kobieta będzie chciała wrócić do zawodu psychologa i zacząć pracę?
Jacek przychodzi do Marioli do kancelarii z bukietem kwiatów. Tłumaczy, że musi wyjechać służbowo na kilka dni, po czym wyciąga z kieszeni marynarki pierścionek i... oświadcza się. Mariola nie wie, jak się zachować. Jest przygnębiona, zdezorientowana i zniecierpliwiona. Spaceruje nerwowo po biurze, zbywa Jacka, tłumaczeniami, że to nie jest odpowiednia chwila i miejsce na tak ważne wydarzenie, jakim są bez wątpienia oświadczyny. Tymczasem ze swojego gabinetu wychodzi Wojtek z klientem. Jest tak zaskoczony sytuacją, że wracając do swojego pokoju nie trafia w drzwi... Mariola tymczasem, aby pozbyć się Jacka udaje, że jest zajęta pracą.
Magda spotyka się z Sebastianem. Przyjaciel nie jest w najlepszej formie ani fizycznej – przechodzi ostre przeziębienie, ani psychicznej – czuje się samotny i poirytowany ciągłym wysłuchiwaniem rad swojej matki, że powinien sobie w końcu kogoś znaleźć. Nie ma ochoty spędzać wigilii z rodziną. Magda stwierdza, że gdyby Sebastian chciał się zakochać, to zacząłby kogoś szukać, albo przynajmniej wyszedłby z domu. Przyjaciel jest zgorzkniały, użala się nad sobą i robi Magdzie przytyki. Mówi przewrotnie, że liczy na cud – że Magda znowu będzie sama i powrócą do ich cudownego „związku opuszczonych”. Przewiduje też, że Piotr poczuje się zazdrosny o ich przyjaźń i może kazać Magdzie wybierać... Ta jednak patrzy na świat przez różowe okulary. Może nawet zbyt różowe biorąc pod uwagę, że zapomina włączyć światła w samochodzie!
Wojtek użala się swojej dziewczynie, że żaden z niego facet, tylko raczej „dupa wołowa”. Agata od razu pyta, czy takich głupot naopowiadała mu Mariola. Chłopak odbija piłeczkę komentując kpiąco, że „no pewnie”, bo on by na to nie wpadł, jako że nie potrafi już samodzielnie myśleć. Agata stwierdza, że będzie się musiała ponownie spotkać z Mariolą. Nikt przecież nie będzie wtykał w ich związek swoich trzech groszy, a Mariola, zdaniem Agaty, wcisnęła już całą złotówkę! W tym momencie Wojtek zdaje sobie sprawę, dlaczego przyjaciółka z pracy jest na niego taka zła... Prawnik wyznaje w końcu, że Mariola nigdy się go nie czepiała – to on sam nie znosił kolorowych krawatów i skarpetek. Woli być szarakiem niż przebierańcem.
Magda odkłada na miejsce zdjęcie Doroty z Piotrem. Cień byłej żony, wraz z jej wyjazdem, znika. Para rozmawia na temat Sebastiana. Magda mówi, że Sebastian jest dla niej jak brat, wspomina też czasy, kiedy ustawiał ją do pionu „biorąc za warkoczyk”. Piotr prosi tylko o spotkanie sam na sam z przyjacielem Magdy, aby zapytać, jak stawia się ją do pionu za pomocą owego warkoczyka. Po chwili wręcza Magdzie prezent – drewnianą figurkę dwóch przytulonych do siebie wielbłądów (podobny prezent, gdy nie chciała go przyjąć, wyrzucił kiedyś do Wisły). Dziewczyna jest wzruszona. Pyta, czy to oznacza, że Piotr chce ją kupić. On odpowiada, że chce ją po prostu zatrzymać.
Wojtek pojawia się w kancelarii z kwiatkiem. Prawnik wyjaśnia, że wyznał Agacie cała prawdę. Mariola kpiąco pyta, czy to Agata kazała mu kupić różę dla niej. Płaska się wścieka. Nikt mu przecież nie musi mówić, co ma robić – potrafi samodzielnie myśleć. Po wyjściu Wojtka z biura, Mariola z uśmiechem przygląda się róży, a Wojtek jest tak zdenerwowany, że wszystko mu wypada z rąk...
Magda odwiedza z Lisieckim halę targową Walewicza. Wszyscy najemcy wypowiadają się o właścicielu budynku bardzo pozytywnie... Magda zdaje sobie sprawę, że boją się stracić swoje stoiska i jedynym sposobem na uzyskanie rzetelnych informacji jest dotarcie do osób, które już opuściły pawilon. Pan Darek jest bardzo rozbity, opowiada Magdzie o problemach rodzinnych. Mecenas Miłowicz i na takie sprawy ma dobrą radę – powinien urządzić święto i zaprosić żonę i syna na uroczystą kolację.
Magda wchodząc do kancelarii umawia się przez telefon z Halina Czerską w fundacji. W biurze tymczasem szarogęsi się Jagoda. Upomina Magdę, że spóźniła się do pracy, wyręcza Kasię w parzeniu ziółek Wiktorowi. Magda nie kryje wzburzenia. Waligóra również jest zdziwiony, że to Jagoda przynosi mu ziołową herbatę. Dziewczyna nie ustaje w umizgach. Waligóra odpiera delikatnie jej awanse i stara się skierować rozmowę na pracę, przekazując uwagi do przygotowanego przez nią tekstu. Ta jednak jest skoncentrowana na flircie, bawi się zalotnie piórem, które Wiktor dostał w prezencie od Karoliny, po czym wrzuca je nonszalanckim gestem do popielniczki. Wiktor zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że Jagoda to zacznie więcej niż tylko „oryginał”.
Piotr wybrał się z Wojtkiem do kawiarni w centrum handlowym. Korzecki upomina wspólnika, że powinien się bardziej starać na sali sądowej, bo klient, którym się obecnie zajmują jest bardzo ważny i może zapewnić kancelarii spokojne funkcjonowanie. Wojtek stwierdza, że nadaje się tylko do recyclingu. Przyznaje, że to Mariola stanowi dla niego niezły orzech do zgryzienia. Piotr upomina, żeby wspólnik dał sobie spokój z Mariolą i nie próbował jej podrywać. Ale czy Wojtek podrywa Mariolę? Twierdzi, że nie...
Jagoda zbiera informacje na temat Waligóry – dopytuje jak długo Wiktor jest żonaty, bo jeśli jest mocno zajęty żoną i dziećmi, to może nie znaleźć dla niej czasu... Kasia zbywa natrętkę przypominając, że Waligóra to jej patron i poświęci jej tyle uwagi, ile trzeba. Magda ściera się z Jagodą. Rajewska stwierdza, że Magda jest zbyt „sztywna”, a przecież one – dziewczyny – powinny się trzymać razem. Łukasz opowiada Magdzie o sprawie Kamila Zandera. Proponuje jej zajęcie się rozwodem naukowca. Pokazuje jej także piersiówkę, za pomocą której dodał klientowi odwagi. Magda jest oburzona. Stanowczo upomina Łukasza, że za picie alkoholu może zostać wykluczony z palestry. Piersiówka precz od piersi! Sięgając do szuflady Magda zauważa stos samoprzylepnych karteczek. Bartek, który wchodzi do jej pokoju, tłumaczy, że teraz będzie mógł zawsze do niej przychodzić je pożyczać...
Magda spotyka się z Haliną Czerską. Wygląda na to, że kobieta – mimo obaw - zdecydowała się podjąć pracę w fundacji.
Magda i Piotr spędzają wieczór w łóżku z laptopem (ona) i kolorowym czasopismem (on). Trudno się jednak skupić mając na wyciągnięcie ręki wymarzonego partnera. Komputer i gazeta muszą więc opuścić łóżko, a Maniek – zmrużyć oczy...
Wojtek proponuje Marioli wyjście na ściankę. Dziewczyna wymawia się natłokiem spraw. Prawnik, ciekawy czym tak bardzo jest zajęta, zagląda jej przez ramię. Z zaskoczeniem przygląda się wzorom zaproszeń ślubnych ukazujących się na monitorze komputera Marioli. Dziewczyna wprawdzie nie powiedziała jeszcze „tak”, ale może przecież wstępnie ustalić listę gości i obejrzeć zaproszenia... Ale czy naprawdę o tym myśli? A może tylko drażni się z Wojtkiem?
Sebastian, w firmie reklamowej, wysłuchuje zabawnych plotek Grzegorza na temat kolejnej kłótni Kamy (koleżanki z agencji) z szefem. Ogląda na monitorze komputera zdjęcia, które zrobił Magdzie podczas spotkania w parku. Grzegorz jest wyraźnie zainteresowany fotografiami. Sebastian szybko odpowiada, że Magda: po pierwsze jest zajęta, a po drugie nie zgodzi się sprzedać swojej twarzy do reklamy. Znajomy pyta, czy Sebastian miał już wystawę fotograficzną z prawdziwego zdarzenia. Nie? A powinien mieć – i to nie żaden dowcip!
Halina Czerska przychodzi do Feminy. Jest podenerwowana – ale, jak żartem mówi jej Magda – na ucieczkę jest już za późno. Danusia tłumaczy Czerskiej na czym polega praca w fundacji – na kontaktach z policją, udzielaniu porad prawnych, „wtrącaniu się” w sprawy sąsiadów, którzy mają kłopoty. Halina nie wie jeszcze, w jaki sposób mogłaby pomóc, ale podejmuje decyzję o współpracy z Feminą.
Karolina i Wiktor w otoczeniu dzieciaków ubierają choinkę. Kto by podejrzewał, że są obserwowani? Tymczasem w ogrodzie Waligórów stoi Jagoda. Dziewczyna, zamyślona, przygląda się sielankowemu obrazkowi rodzinnego szczęścia z kwaśnym uśmiechem...
